مرکز مشاوره دنیا رضایی
عضویت سازمان نظام روانشناسی
و دارای پروانه اشتغال از سازمان نظام روانشناسی به شماره ۳۸۳۷
اهمالکاری دلایلی دارد که شناسایی آن ها به ما کمک می کند با اهمالکاری مبارزه کنیم. یکی از دلایل عقب انداختن کارها احساس خودکم بینی است. به طور نسبی هر کس در مواقعی احساس خودکم بینی می کند. یعنی شخصیت خود را در جایگاهی پایین تر از آن چه هست می بیند و از این جهت دچار ناراحتی می شود یا اعتماد به نفس خود را از دست می دهد و احساس بی ارزشی می کند.
ما در ارتباط با دیگران، برای خود وظایفی قائل هستیم. مردم از ما توقعاتی دارند و ما دوست داریم که به خواسته های آن ها جامه ی عمل بپوشانیم. می خواهیم وظایفمان را خوب انجام دهیم و اعتماد آن ها را نسبت به خود جلب کنیم. البته گاهی به دلایل مختلفی موفق نمی شوید که کارتان را به موقع انجام دهید و در نتیجه احساس شرمندگی می کنید. احیاناً به خودتان می گویید:«من آدم بدی هستم، چون کارم را به موقع انجام نداده ام».
اگر شما به ایده آل می اندیشید، یعنی می خواهید هر کاری را به بهترین شکل انجام دهید ولی نمی توانید، طبعاً ناراضی می شوید. نارضایتی عاملی است که شما را از فعالیت بعدی بازمی دارد و دیگر حاضر نخواهید بود آن کار را ادامه دهید و این وضع در شما ابتدا به صورت بهانه جویی و سرانجام عادت ظهور خواهد کرد. ظاهراً دلیل شما در این مورد برای اهمالکاری آن است که می خواهید کار خود را «خوب» و بی عیب عرضه کنید تا مورد پسند دیگران واقع شود.
یکی دیگر از دلایل اهمالکاری، پایین بودن سطح تحمل یا همان سرخوردگی است. پرتوقعی در حقیقت عامل مستقیم سرخوردگی است. پرتوقعی شما را به اهمالکاری سوق می دهد. زیرا ترس دارید که توفیق شما در حد انتظارتان نباشد و به این جهت کوشش و سعی لازم را به کار نمی برید. در نتیجه نسبت به کار بی علاقه می شوید. وحشت از کار و اضطراب، بعدها باعث می شود که شما از ترس آن که مبادا نتیجه ی مورد انتظارتان را دریافت نکنید به دنبال آن نروید و این خود موجب به تعویق انداختن کارتان می شود. در حقیقت توقع بیش از حد برای کسب موفقیت هر چه بیشتر، شما را دچار ترس و اضطراب و فرار از کار کرده است.
وقتی توقع شما بیش از حد توانایی شما در انجام کار مورد نظر است، طبعا از انجام آن طفره می روید و خود را بی علاقه نشان می دهید. یعنی هیچ نکته مثبتی در آن نمی بینید؛ در حالی که چنین نیست. در حقیقت به انجام آن بی علاقه نیستید و حتی مزایایی هم در آن می بینید، ولی به علت کم تحملی، آن ها را نادیده می انگارید. با کمی تحمل و شکیبایی می توانید خود را متقاعد سازید که موضوع آن چنان هم که شما تصور می کنید بی فایده و بی ثمر نیست. شما در ذهن خود انتظار آفرینش اثری فوق العاده دارید، چیزی که در عالم واقع هرگز صورت عمل به خود نمی گیرد. پایین بودن سطح تحمل یا سرخوردگی شما را به صورت فردی ناراضی، مشکل پسند و مخالف درمی آورد.
ارتباط با ما از سراسر کشور 46091940-021
شماره تماس جهت مشاوره تلفنی روانشناسی از تهران 46091940
مشاوره حضوری: 02144129920