نیکل(II) اکسید (به انگلیسی: Nickel(II) oxide) با فرمول شیمیایی NiO یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۱۴۸۰۵ است. که جرم مولی آن ۷۴٫۶۹۲۸ g/mol می‌باشد.این ترکیب تنها اکسید پایدار نیکل است. فرم کانی اکسید نیکل Bunsenite بسیار نادر و کمیاب است و به عنوان اکسید پایه فلزی پایه طبقه بندی می شود. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای جامد سبز رنگ است. معمولترین حالت اکسیداسیون نیکل ، 2+ است و این در حالی است که نیکل 3+ و 1+ نیز به ندرت مشاهده می‌شوند.
روش تولید
پودر نیکل در حرارت 400 درجه سلسیوس با اکسیژن هوا واکنش داده و اکسید نیکل (NiO) تولید می شود اما ساده ترین و موفقترین روش برای تولید اکسید نیکل، تجزیه ترکیبات نیکل تک ظرفیتی (II) مانند نیترات، هیدروکسید و یا کربنات توسط حرارت است که منجر به تولید پودر سبز روشن می شود.
کاربردها
اکسید نیکل در صنایع شیمیایی زیادی مصرف دارد به مانند برنامه های کاربردی تخصصی که برای کاربردهای نسیتا خالص استفاده می شود، و بصورت عمده در تولید آلیاژ های خالص از نیکل که درصنعت سرامیک به مقدار زیاد مورد مصرف قرار می گیرد. گرمایش اکسید نیکل با هیدروژن یا کربن و یا منواکسید کربن باعث احیاء نیکل فلزی می شود؛ به منظور تولید نیکلیت “Nickelate” اکسید نیکل را با اکسید سدیم و پتاسیم در دمای بالای 700 درجه سلیوس حرارت می هند.
